Μαθησιακές Δυσκολίες

Τα τελευταία χρόνια οι μαθησιακές δυσκολίες έχουν πλέον μπει στη ζωή εκπαιδευτικών, γονιών και μαθητών, ενώ η κοινή γνώμη στρέφεται προς αυτές με ολοένα αυξανόμενο ενδιαφέρον.

Οι μαθησιακές δυσκολίες εμφανίζονται κατά τις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου, όταν ένα παιδί δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στις σχολικές απαιτήσεις.

Παλαιότερα τέτοιες δυσκολίες αποδίδονταν σε τεμπελιά ή στην καλύτερη περίπτωση σε χαριτωμένο νάζι της παιδικής ηλικίας. Επίσης πολλά από αυτά τα θέματα αποτελούσαν ταμπού (όπως και η αριστεροχειρία σε προηγούμενες γενιές), ενώ τα όποια προβλήματα αφορούσαν πάντα κάποια άλλα παιδιά εκτός από το δικό μας. Πόσα άραγε παιδιά και σημερινοί μεγάλοι εγκατέλειψαν τη μάθηση ή απλά δεν αγάπησαν τα γράμματα γιατί κουβαλούσαν το στίγμα του “χαζού”, του “αφηρημένου”, αυτού που “δεν παίρνει τα γράμματα”;

Η αλήθεια είναι ότι, σε πολλές περιπτώσεις, η σχολική αποτυχία δεν εξαρτάται από τη θέληση ή την προσπάθεια του μαθητή, αλλά από το γεγονός ότι ο εγκέφαλός του επεξεργάζεται με διαφορετικό τρόπο τις πληροφορίες που λαμβάνει.

Υπάρχουν  παιδιά που έχουν χαμηλούς βαθμούς στο σχολείο επειδή τα έχουν “καλομάθει” ή “κακομάθει” με αποτέλεσμα να “τεμπελιάζουν” αποφεύγοντας να προσπαθήσουν, ή που έχουν μεγαλώσει σε ένα φτωχό σε ερεθίσματα περιβάλλον ή άλλα που δεν έχουν δεχθεί επαρκή και ποιοτική εκπαίδευση λόγω ελλιπούς διαπαιδαγώγησης. Η σχολική αποτυχία αυτών των παιδιών δεν έχει να κάνει με τις μαθησιακές δυσκολίες.

Ο όρος “μαθησιακές δυσκολίες” αφορά παιδιά που έχουν αντικειμενικές δυσκολίες από μόνα τους, ανεξάρτητα από εξωτερικούς παράγοντες.

Ανάλογα με το που οφείλονται οι μαθησιακές δυσκολίες διακρίνονται:

α) σε πρωτογενείς: είναι νευρολογικής φύσης και επηρεάζουν τους μηχανισμούς μάθησης, θίγοντας βασικές σχολικές δεξιότητες,

β) σε δευτερογενείς: αποτελούν συνέπεια άλλου τύπου δυσκολιών, που μπορεί να υπάρχουν στο παιδί, όπως η ελλειμματική προσοχή και η υπερκινητικότητα,  το άγχος, η κατάθλιψη, η νοητική υστέρηση, ο αυτισμός.

Με τη σειρά τους, οι πρωτογενείς μαθησιακές δυσκολίες, δηλαδή αυτές που είναι πηγή του προβλήματος και δεν οφείλονται σε κάποια άλλη διαταραχή, χωρίζονται σε γενικές και ειδικές.

Οι γενικές μαθησιακές δυσκολίες ρίχνουν πολύ την επίδοση σε όλα τα σχολικά μαθήματα, ενώ οι ειδικές, που είναι και πιο συνηθισμένες, θίγουν την επίδοση του μαθητή μόνον σε ορισμένα είδη μαθημάτων (π.χ. στα γλωσσικά), ενώ σ΄ άλλα μπορεί να αριστεύει (π.χ. στα πρακτικά).

Οι ειδικές μαθησιακές δυσκολίες λοιπόν δεν οφείλονται σε νοητική υστέρηση, διαταραχές συναισθήματος, σχολικά κενά ή περιβαλλοντικές στερήσεις.  Χαρακτηρίζουν ένα άτομο από τη γέννησή του μέχρι το τέλος της ζωής του και οφείλονται σε  νευροεγκεφαλικές δυσλειτουργίες, ενώ υπάρχει και κληρονομική προδιάθεση. Στην κατηγορία των ειδικών μαθησιακών δυσκολιών ανήκει και γνωστή σε όλους Δυσλεξία[Link για “Δυσλεξία”] . Πρέπει να επισημάνουμε ότι το ελληνικό κοινό συγχέει τον όρο ‘δυσλεξία” με προβλήματα λεκτικής έκφρασης και ομιλίας, ωστόσο ο όρος αυτός αφορά αποκλειστικά σε δυσκολίες με τον γραπτό λόγο και όχι τον προφορικό.

Συμπερασματικά, όρος “μαθησιακές δυσκολίες” δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για κάθε παιδί με χαμηλές σχολικές επιδόσεις. Αφορά παιδιά που δεν μπορούν, όχι παιδιά που δεν θέλουν. Παιδιά που προσπαθούν και δεν τα καταφέρνουν καλά. Παιδιά που το πάλεψαν προτού εγκαταλείψουν την προσπάθεια.

πηγή: Κέντρο Ειδικών Θεραπειών  “Λόγου…Χάρη”

Μετάβαση στο περιεχόμενο